ΣΧΕΤΙΚΑ

Όσον αφορά τους τύπους ριζοσπαστικοποίησης, το πλαίσιο της ΕΕ προσδιορίζει τέσσερις διαφορετικούς τύπους:

​

− Η δεξιά εξτρεμιστική βία είναι μια μορφή βίαιης ριζοσπαστικοποίησης που συνδέεται με τον φασισμό, τον ρατσισμό, την υπεροχή και τον υπερεθνικισμό. Αυτή η μορφή ριζοσπαστικοποίησης που οδηγεί σε βία χαρακτηρίζεται από βίαιη υπεράσπιση μιας φυλετικής, εθνικής ή ψευδοεθνικής ταυτότητας και συνδέεται επίσης με ακραία εχθρότητα προς τις κρατικές αρχές, τις μειονότητες, τους μετανάστες ή/και αριστερές πολιτικές ομάδες.

- Η πολιτικοθρησκευτική εξτρεμιστική βία είναι μια μορφή ριζοσπαστικοποίησης που οδηγεί σε βία η οποία συνδέεται με μια πολιτική ερμηνεία της θρησκείας και την υπεράσπιση, με βίαια μέσα, μιας θρησκευτικής ταυτότητας που θεωρείται ότι δέχεται επίθεση (μέσω διεθνών συγκρούσεων, εξωτερικών πολιτικών, κοινωνικών συζητήσεων κ.λπ.).

- Η μονοθεματική εξτρεμιστική βία είναι μια μορφή βίαιης ριζοσπαστικοποίησης που ουσιαστικά υποκινείται από ένα μοναδικό και συγκεκριμένο θέμα. Αυτή η κατηγορία περιλαμβάνει τις ακόλουθες ομάδες εάν χρησιμοποιούν βία: ακραίες περιβαλλοντικές ομάδες ή ομάδες για τα δικαιώματα των ζώων, κινήματα κατά της παγκοσμιοποίησης, εξτρεμιστές κατά των αμβλώσεων, βία που σχετίζεται με τον αθλητισμό, ορισμένα κινήματα κατά των τρανς ατόμων ή του φεμινισμού και υπερατομικιστικά ή ανεξάρτητα εξτρεμιστικά κινήματα που χρησιμοποιούν βία για να προωθήσουν τους σκοπούς τους. Δολοφόνοι των οποίων τα κίνητρα είναι εν μέρει ή πλήρως ιδεολογικά ενδέχεται επίσης να εμπίπτουν σε αυτήν την κατηγορία.

− Η αριστερή εξτρεμιστική βία είναι μια μορφή ριζοσπαστικοποίησης που οδηγεί στη βία που επικεντρώνεται κυρίως σε αντικαπιταλιστικά αιτήματα και εκκλήσεις μετασχηματισμού των πολιτικών συστημάτων που θεωρούνται υπεύθυνα για την παραγωγή κοινωνικών ανισοτήτων. Αυτή η κατηγορία περιλαμβάνει αναρχικές, μαοϊκές, τροτσκιστικές και μαρξιστικές-λενινιστικές ομάδες που χρησιμοποιούν τη βία για να υποστηρίξουν τον σκοπό τους.

 

Σύμφωνα με την έκθεση YWR, η αριστερή εξτρεμιστική βία σπάνια αποτελεί το επίκεντρο της πρακτικής και πρέπει να εξετάζεται ξεχωριστά από άλλες μορφές βίαιης ριζοσπαστικοποίησης, καθώς «οι ομάδες αυτές στη σύγχρονη Ευρώπη σπάνια εξισώνονται με δεξιούς και θρησκευτικούς ριζοσπάστες, καθώς οι στόχοι τους δεν εναντιώνονται στις δημοκρατικές αρχές. Οι ριζοσπαστικές δεξιές και θρησκευτικές ομάδες στοχεύουν τη βία τους κατά ανθρώπων, ενώ η βία που χρησιμοποιείται από τα αριστερά ριζοσπαστικά κινήματα στοχεύει αντικείμενα ή ιδρύματα, έχοντας έτσι διαφορετικά επίπεδα διαβάθμισης».

 

Στην πραγματικότητα, στην περίπτωση του αριστερού εξτρεμισμού, καθώς και άλλων τύπων εξτρεμισμού, όπως αυτοί που σχετίζονται με την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των ζώων και του περιβάλλοντος, η εμψύχωση νέων μπορεί να είναι ιδιαίτερα χρήσιμη για την πρόληψη της βίας, προσφέροντας «εναλλακτικές λύσεις και σενάρια, δίνοντας στους νέους επιλογές για συμμετοχή, συνεισφορά στην κοινωνία και να είναι ‘ριζοσπάστες’ προάγοντας παράλληλα θετικές αλλαγές στην κοινωνία».